Gunter Grass’ın "Teneke Trampeti"ndeki hiç büyümeyen çocuk gibi aslında herkesin çocuk kalmış olabileceğini, uzayan boylarına, olgunlaşan seslerine, ağırbaşlı tavırlarına rağmen aslında hepsinin hep aynı küçük çocuk olduğunu bile söyleyebiliriz. Düşünsenize daha doğduğunda bellidir insanın zekası, yeteneği, zevkleri, hangi tatlardan hoşlanacağı, hangi renklere düşkün olacağı... Değişmez bunlar. Çocukluğunda neyse büyüdüğünde de odur. Kader dedikleri de sanırım bize doğarken çizilen bu sınırlardır, hangi alanlarda dolaşacağımız daha başından bellidir.Zaten insanlar binlerce yıllardan beri bunu tartışırlar. Hayatımızın ne kadarı "kader" tarafından belirlenir, ne kadarı bizim tarafımızdan? Kendi hayatımızın akışında ne kadar söz sahibiyiz?