Bazı anlarda “hayır” diyemediğimizde, bedenimiz bizim yerimize konuşur. Bu pratikte, sınırlarımızı zihinden değil bedenden duymayı keşfedeceğiz. Toplumsal beklentilerin ve içsel suçlulukların ötesinde, kendi alanımızı hissetmeyi hatırlayacağız. Çünkü bazen beden, “artık yeter” diyen ilk sestir.